26 Mayıs 2013 Pazar

Doğum Hikayeleri - 1 (Özlem'in doğumu)


Merhabalar ben Özlem...

Öncelikle bir itirafla başlayayım normal doğumdan çoooook korkuyordum ama bunu kimseye söyleyemiyordum.

Normal doğumun en ateşli savunucusu annemdi o kadar ateşliydi ki ''s'' ile başlayan cümle bile kuramıyordum. En büyük gücü ondan aldım huzurunuzda önce anneme sonra da ebem Elif'e teşekkür etmek isterim doktorumla ilgili kararı size bırakıyorum.

Hamileliğime dair kısa bir özet: Hamileliğim çok rahat geçti bu konuda gerçekten çok şanslıydım, karnım çok küçüktü 9 aylıkken herkes 5/6 aylık olduğumu düşünüyordu .14 kilo aldım ve son güne kadar çalıştım.
Normal hayatıma devam ettim , çok niyetlenmeme rağmen ne yoga yapabildim ne de doğuma hazırlık kurslarına katılabildim tamamen üşengeçlikten.

Nasıl geçecek 40 hafta derken 39+2 olmuştum bile.39 +2 öğlen nişanım geldi. Hoş geldi hemen doktoru aradım telaşa gerek yok doğum 3 güne kadar başlar başlamasa suni sancıyla falan bir şekilde doğumu gerçekleştiririz. ''Bir şekil'' mi o da neymiş acaba ?  ama benim suni sancıyla doğurmaya hiç niyetim yoktu. Günümü beklemeye kararlıydım oğlan dışı bir durum olmadıktan sonra , neyse ki doktorumu bu fikrimle meşgul etmek istemedim. 39+5 cuma gününe randevu verdi.

39+3 tık yok,39+4 sancılar geldi hoş geldi. Bir panik ilk başta dayanılır şiddeteydi ve sık değildi ben bir heyecanla 5 dk da 1 e düşmesini bekliyorum neyse oldu aksam sancılarda artış yok saat 00.00 da uyuduk.

Bu arada abim ve babam o gün şehir dışında olduğundan annemin yanında kalıyoruz sancılar artmaya başladı gece 03.00 te artık kalkmak zorunda kaldım sürekli tuvaletteyim biraz da olsa rahatlatıyordu her sancı geldiğinde 10'a kadar sayıyordum sonra 5 dakika sancı molası hop yine 10'a kadar sayıyorum yine mola derken saat oldu 07.00 

Bu arada tüm kıvranmalarımı parmak ucunda yapıyorum annem ve eşim uyanmasın diye zaten sabah randevumuz vardı doktorum beni bir şekilde doğurtacak ya! Kimseyi telaşa vermek istemiyorum nasıl bir duyarlılıksa ;) delilik  

Saat 07.30  yola çıktık arabada kıvranıyorum sancı vurdukça annem baya kızdı sesin çıksın kızım bağır kasma kendini ,hayır bağırsam ne değişecek?

7.45 te hastanedeydik her ne kadar yürüyebileceğimi söylesem de sedyeyle doğum odasına götürüldüm. Ebemiz Elif karşıladı bizi çakır gözleriyle , muayene etti 5 cm açılmış rahim süper normal doğum için hiçbir engelin yok dedi ama ben o an pek süper hissetmedim. 
Doktor  geldi cihaza bağladılar NST serum falan bir hazırlıklar başladı sonra kalp atışları yavaşlamaya başladı kızımın doktor sezeryana alabilirim dedi.

Doktor odadan çıkınca ebemiz sancı vurdu ve bebeğin kalp atışlarının yavaş duyulacağını bunun normal olduğunu gizliden söyledi. İyice kafamız karışmıştı şimdi,kapının önünde annem doktorla tartışmaya başladı.Normal doğum olacak tartışması. Doktorum duruma göre hareket edeceğini söyledi.

Ben içeride cebelleşirken bir de bu duruma sinir oluyorum tabi ,şimdi düşünüyorum da sinirden mi doğurdum ne;) sancılar artık tavan yaptı ama ben yine de bağırmıyorum :-) daha ne kadar artar bu sancı , ne kadar sürer onun muhasebesini yapıyorum bıir taraftan gitmediğim kurslar geliyor aklıma salak kafam keşke gitseydim 2 nefes tekniği öğrenirdim ıkınma falan... :( derken müthiş bir tuvalete gitme ihtiyacı serum olmasa kolumda koşacağım tuvalete.
İlk ve son bağırmam o oldu zaten TUVALETE GİTMEM LAZIM ÇÖZÜN BENİİİİİ içimden dışarıda dırdır yapacağınıza benimle niye ilgilenmiyorsunuz diye düşünüyorum.
Doktorum doğum başladı diyerek geldi odaya annem gözleri dolu dolu alnımdan öptü , eşim de aynı şekilde ama onun suratı bembeyaz , başka bir adam gibi bakıyordu gözlerime .zaten onun o halini görünce doğuma girmemesini istememekle çok doğru bir karar vermiş olduğunu anladım.
Allah'ım dedim sı..tık annem ağlıyor kötü şeyler olacak artık sezeryana da dönemem ki ah anacım bu zamana kadar kandırmış ben hani bir şey yoktu. HANİ ACIMAYACAKTI !!! annem dışarı çıktığı gibi başladı doktoru çekiştirmeye salak mıdır nedir hala sezeryan diyor! ama bilmediği bir şey vardı ki sesi içeri geliyordu:)


Bu arada bu tuvalet ihtiyacı kızımın kafası geldiği içinmiş ,aksiyon başladı , nerden çıktığını anlamadığım 2 hemşire belirdi yanımda , gerek te yoktu aslında eşimi annemi bile istememiştim doğumda Ellerimden tuttular nasıl ıkınmam gerektiğini anlattılar çok komikti filmlerdeki gibi gülesim geldi ama gülmesem daha iyi dedim. Herkes bir panik ben mı doğurcam olanlar mı bilemedim :) Beni rahatlatmaya çalışıyorlardı ama aslında daha çok strese soktuklarının farkında değillerdi

Neyse benim ilk ıkınma denemem başarısız oldu hemşire koçlarım problem değil ifadesiyle bana baktılar,  içimden size problem olmaz tabi bacakları havada olan benim! bu arada :P 

Bir taraftan da kakamı yapar mıyım diye korkuyorum , bağırsaklarımı boşaltmaya bile fırsat olmadı çünkü. galiba ilk ıkınma da o korkudan başarısız oldum. Neyse dedim artık ne çıkarsa doktorun bahtına bıraktım kendimi :-)

2. sancı geldi herkes yine bir heyecan inanın benden çok , öyle bir ıkınmışımki kızım çıkıverdi.herkes şok bu kadar çabuk kimse beklemiyordu.saat 09.00 bile değildi. 10 dk sürdü doğum.
Tebrik ediliyorum falan o andan sonrası flu herkes bir şey söylüyor ben sadece kızıma bakıyorum zaman duruyor, niye o kadar çok ağlıyor beni bırakın da kızımı verin diyorum ağlamasın o ağladıkça ciğerim parçalanıyor. sonra veriyorlar kucağıma derin bir oh çekiyorum. her şeyi yerli yerinde sağlıklı bir bebek MUCİZEM'E kavuşuyorum.

2 yorum:

  1. Çok şanslısın oldukça kolay doğurmuşsun ;) tabii sancıyı ben çekmediğim için kolayca söyleyiveriyorum bunu değil mi? Meslektaşım Elif ebeyi de takdir ettim,çünkü gerçekten kontraksiyon anında yani sancılarla birlikte rahim kasları kasıldığı anda bebek kalp sesleri yavaşlar.doktorun bunu sezeryan için bir gereksinimli gibi anlatırken,eben gerçeği sana yüreklilikle söyleyebilmiş.herkese böyle bir avazda doğumlar dilerim

    YanıtlaSil
  2. Sancılar bi yana o hepimizin başında malum ama kısa süren çok güzel bir doğum geçirmişsin gerçekten çok özendim çakır gözlü Elif ebe en büyük şansın olmuş bence :) süpersin ..

    YanıtlaSil