Herkese merhaba.
Bu hafta neler yaşadım bilemezsiniz.
Aslında bugün size
Yaren'imin doğum hikayesini anlatmak istiyorum ama bi yandan da şu anda
varlığını bildiğim ama yaşama belirtilerini hissedemediğim minik
fasulyem hakkında da anlatacaklarım var.
Yarenimle başlayım. İlk göz
ağrım, gülen yüzüm.Aşkımın simgesi Yar'imin Yaren'i...Ona hamile
olduğumu öğrendiğimde bir aylıktı.Önce dış gebelik dendi, sonra yok
dendi falan derken var olduğunı hissettim.Güzel, nazlı, herkesin
etrafımda dört döndüğü bi gebelik geçirdim.
Sıra doğuma geldiğinde 27
Ekim denilen doğum tarihi yerine bebeğim aşkımızın başladığı gün 19 Ekim
de aramıza katılmak istemesiyle bize sürpriz yaptı.
Doğumum çok rahat
geçti. Suni sancıyla 7 saat sonra ona kavuştum ama solunum problemi
yüzünden daha dokunamadan küveze aldılar ve 5 gün boyunca ona hasret
kaldım.
Eve geldiği gün bizde yeniden doğmuş kadar olduk.Çok şükür hiç bi
sağlık sorunu yaşamadan bu zamana kadar geldik.
Şuan 18. ayını bitirdi
Meleğim.
Gelelim minik fasulyeme tamamen sürpriz oldu bize.Her türlü
tedbirimizi almış olmamıza rağmen Rabbimizin bize verdiği en güzel
hediye oldu hemde tam anneler gününde. İlk muayenede herşey normal
görünsede, ikinci muayenede kalp atışlarının olmadığını öğrendik.
Doktorumuz belki bir ihtimal küçük olduğu için görememişizdir dese de
içim rahat değil işte. Ama o var içimde. Ve ben onun yaşadığını
düşünerek hareket ediyorum.Planlanmamış bir gebelik olsa da onu
kaybetmek bende büyük çöküntüye neden olacak.Bunu yaşamak istemiyorum.
Siz bunları okurken ben muayenede olmuş olucam. Lütfen dualarınızı
esirgemeyin. Rabbim herşeyin hayırlısını versin. Destekleriniz için çok
teşekkür ederim. İyiki varsınız.
Allah yavrularımızı her türlü kötülüklerden korusun ve bize onların acısını yaşatmasın... AMİN...
Dualarımız yerine ulaşmış olmalı ki minik fasulye annesini bırakıp gitmedi.yavrunu kucağına aldığın günü de hep birlikte kutlayacağız inşallah
YanıtlaSil